MÂZİPEREST
 
 
 
 
 
 

Hayal mi gördüm bomboş vagonların içinde uyur uyur gezerken hayal mi

bana eski on paralarını verdi annem şıkır şıkır salladım ağladım
 
 

hayatı anlamanın sınırlarına yaklaştığımı biliyorum

ipleri kesilmiş uçurtmaların düştüğü kırmızı ormanı

anlamın yerini tahta atlara bıraktığı son şarkıyı

diyorlarsa doğrudur benim çocukluğum rüzgârlı sokaklarda yaşadı
 
 

saatler solmuş zambaklar gibi itiyorum sizi geçmişe

vazolar ölüm yıldönümlerinde güneşin değirmenleri

tutunduğum deniz taştan bir masa ve arkası rüya

yaslanıp seyrediyorum geçmiş günlerimin pazartesini