Yollara düşen kar erir

Saçlara düşen kalır

Aşk yakar yakar küllenir de

Yıllar yılı rüzgâra savrulmak kalır
 
 

Âh’lar berhava vâh’a döndü

Gözde yaş dilde tat hep zehr-âb

Mektuplar ki karışmış mürekkep

Kim okur kalbinin kitabını

Kurt yemiş yapraklar kalır
 
 

Giyinir akşamları düşerim yollara

Bir yağmur bir ben olurum

Bir ışık görsem uzaklarda

Aç kurdum dağlarda

Kışı gezdirir hasreti ulurum

Bir ışık görsem uzaklarda
 
 

Bir ışık görsem uzaklarda

Arif AY